நிவேதிதா தனது பாடசாலை மூலம் காவிக்கொடியினை பாரதத்தின் தேசியக்கொடியாக அங்கீகரிப்பது என தீர்மானித்தாள். பாரததேசம் கிட்டத்தட்ட 56 தேசமாக இருந்தபோதும் 56 தேசத்திற்கும் காவிக்கொடியே பிரதானமாக இருந்தது நம் அனைவருக்கும் நன்கு தெரியும், இருந்தாலும் 56 தேசத்திற்கும் கொடியின் சின்னங்கள் வேறுபட்டு இருந்தது,

இன்று தமிழர்கள் ஆக இருக்கும் நாம் சோழ அல்லது பாண்டியர்களின் வம்சாவளியினர் ஆவோம், இந்த சோழ பாண்டிய நாடுகளுக்கு முறையே, புலி மற்றும் மீன் சின்னங்கள் தத்தம் கொடிகளில் பொறிக்கப்பட்டிருந்தது, இதுவும் நம்மில் பலருக்கு நன்கு தெரிந்திருக்கும்,

ஆக தேசியக்கொடியில் எதனை சின்னமாக வைப்பது என்று தீர்மானித்த போது நிவேதிதாவின் மனதில் சுவாமி விவேகானந்தரின் வார்த்தை ஒலித்துக்கொண்டிருந்ததது, அது என்னவென்றால், 'இளைஞர்கள் பாரதத்தின் "முதுகெலும்பு" '

அது என்ன முதுகெலும்பிற்கு அப்படி ஒரு முக்கியத்துவம் என்று நம் புராணங்களை புரட்டிப்பார்த்தால்

தேவர்களுக்கும் விருத்திராசுரனுக்கும் நடந்த போரில் விருத்திராசுரன் வெற்றி பெற்றான், விருத்திராசுரனை வீழ்த்த என்ன செய்யலாம் என்று இந்திரன் இறைவனிடம் கேட்டபோது "உயிரோடு உள்ள மனிதனின் முதுகெலும்பினை ஆயுதமாக வைத்துப் போராடினால் விருத்திராசுரன் வீழ்வான்" என்று இறைவன் பதிலளித்தார்,

இந்த சமயத்தில் இந்திரன், ததீசிமுனிவர் என்பவரது ஆசிரமத்திற்கு வந்தான், அவரிடம் அவரின் முதுகெலும்பினை யாசகமாக கேட்டான், அவர் மிக்கமகிழ்சியுடன் தனது முதுகெலும்பினை இந்திரனுக்கு கொடுத்துவிட்டு தனது பூத உடலை நீத்தார், அந்த முதுகெலும்பே வஜ்ராயுதம் ஆயிற்று,

சகோதரி நிவேதிதா வஜ்ராயுதத்தினை கொடியில் சின்னமாகப் பொறித்தாள்.

நமது தேசத்திற்கு ,

நமது தேசத்திற்கு முதன்முதலில் தேசியசின்னத்தினை வடிவமைத்தவள் நிவேதிதா,